مقالات آرشیو خبر ها
ضد تحلیلی از بازی یووه - اینتر ! از زنبور بی عسل تا ضارب محبوب

ضد تحلیلی از بازی یووه - اینتر ! از زنبور بی عسل تا ضارب محبوب

یوونتوسی ها در دیدار مقابل اینتر با 4 گل شکست خوردند و شاگردان الگری یک فینال دیگر را نیز واگذار کردند تا یوونتوس در این فصل از رقابت ها، بدون جام بماند.

 

صفر؛ مانند عناوین کسب شده در این فصل. سوت پایان بازی تردیدها در هم‌آغوشـــی این نمره با یوونتوس را مسجل کرد.

 

مبهم؛ مانند گنگیِ قضاوت پائولو والری و دستیارانش. تصمیمات غیرقابل توجیه او دودمان یووه را بر باد داد. اگر بروزوویچ با اخراجی عادلانه از سوی او مواجه می‌شد، فرجام شاید چیز دیگـــری بود.

 

VAR؛ مانند همیشه بانوی‌پیر را تنها نگذاشت و این بار با اعطای دو پنالتی به اینتر سهم بسزایی در اضمحلال سیاه و سپیدهای تورین ایفا کرد. «وار» اگرچه به اینتر همه‌چیز داد اما همچنان برای یوونتوس هیچ چیز نداشت.

 

ضاربِ محبوب؛ مانند آن شیر پاک خورده‌ای که الگری را مهمان ضربتی کاری کرد. از لحاظ روحی همه نیاز به بودن در موقعیت ضارب را داشتیم!

 

نوسان؛ مانند عملکرد دلیخت. آنگاه که باید خوب باشد بد است و لحظه‌ای که کوچک‌ترین اشتباه تبعات مرگباری در پی خواهد داشت او با ملک‌الموت نرد عشق می‌بازد.

 

یتیم؛ مانند آنکه مسئولیت‌های این شکست دردناک را بر عهده نگرفت! همان‌ها که از بیمِ مجازات و نشستن بختک تغییر به سنگر توجیه یا سکوت پناه بردند. مسئولیت‌پذیری، یتیم‌ترین واکنش در اردوگاه شکست‌خورده یوونتوس پس از کارزار فینالِ کوپا بود.

 

زنبورِ بی عسل؛ مانند آلوارو موراتا. او اگرچه در زمین دونده و جنگنده است اما همچنان برای نفوذ به عمق دفاع حریف و گلزنی امساک می‌کند. او زنبور کارگری‌ست که بهینه‌ترین نیروی کار در کندوی یوونتوس است اما در لحظه نهایی تمایلی برای تولید عسل ندارد!

 

ناکامِ سربلند؛ مانند دوشان ولاهوویچ. او یکبار دیگر نشانه‌ها و رگه‌هایی‌ از توانمندی‌هایش را در مقابل اینتر رونمایی کرد؛ سیگنال‌های امیدبخش مخابره کرد؛ موقعیت‌سازی کرد؛ گـــــــل زد؛ فعال بود امـــا حیف و چه سود که در نهایت پنالتی‌‌ صحیحی که شایسته‌اش بود را به او ندادند.

 

بازیچه؛ مانند موقعیت پائولو دیبالا در دیدار مقابل اینتر. او بیشتر در میانه زمین بود و اگرچه باز هم پاس گل داد اما سرمربی او را در نقطه‌ ثقل گیجگاه تاکتیکش مستقر کرد تا برای تیمی که شایعه رفتنش به آن است نیشکی بزند و لبخندی روا دارد اما چندان زهردار جلوه نکند.

 

حرفای دکتر یادمون می‌مونه!؛ مانند حرف‌های تلخ جورجو کیه‌لینی پس از بازی؛ مثل سلحشوری‌ها و خاطرات مشعشع او که در یادهامان خواهد ماند. همچون سکانس‌های بی‌نظیر مبارزه او در آخرین سوپرکوپا ایتالیایی که برای یووه رقم زد. او در فاز دفاعی سربلند از میدان بیرون آمد. کاش می‌شد با شبیه‌سازی مدافعی شبیه او خلق کرد و به یوونتوس هدیه‌اش داد.

 
ارسالی از جامعه ی مجازی هواداران باشگاه یوونتوس در ایران


«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
حسین صالحی
حسین صالحی«مدیر سایت»
ارتباط با نگارنده: